Haven vissen in Elburg

2015 is weer begonnen, onze eerste activiteit van het nieuwe jaar staat op het programma.

We gaan op zoek naar de wintervoorn, eigenlijk gewone blankvoorn die in de wintermaanden een verblijf in de luwte van de haven verkiest boven een verblijf op de grote randmeren.

Het is gelijk een mooie gelegenheid de vliegvis vrienden de allerbeste wensen, allerbeste stekken, allerbeste weer, allerbeste omgeving, allerbeste vissen en nog veel meer moois toe te wensen.

Nadeel van een activiteit het 1e weekend van januari is denk ik dat er nog vrij veel recepties, familie enzovoort te bezoeken is waardoor we met een kleine opkomst zijn vandaag.
We hadden afgesproken dat we de lokatie van vandaag af laten hangen van de opkomst, de haven visserij is toch zoeken naar de vis, maar soms ook naar een stekje, aangezien de vaste stokvissers ook massaal hun vertier in de haven zoeken.

Elburg gaat het worden vandaag, na de benodigde dag vergunningen te hebben gehaald tuigen we op de parkeerplaats onze hengels op, hier begint het al te kriebelen.

Volgens Gert Jan heb je dan gewoon last van "een ongeloofelijke vangdrang".

Het optuigen van de hengel voor de haven visserij is heel simpel, aan de vliegenlijn knoop ik 1,5 meter 15/00 daarop schuif ik een beetverklikker aan de 15/00 knoop ik (afhankelijk van de waterdiepte ) een stuk van zo`n 1,5 a 2 meter 12/00 .
sommige willen een leader van minstens 1 1/2 keer de waterdiepte, voor mij gaat dat wel op in snel stromend water maar voor de haven visserij waar je over het algemeen de nimf heel langzaam met achtjes binnenvist hangt deze vrijwel recht onder de beetverklikker door dan deze diepte aan te houden mis je minder aanbeten.
Op de punt begin ik meestal met een vers gebonden havennimf haakmaat 10 met een grote 4mm goudkop. ongeveer 30cm daarboven knoop ik een droppertje vaak iets in de trant van een ritz-D achtig patroon deze dropper neem ik dan in hakmaat #12 of #14.
Door de zware puntvlieg kun je de dropper net op of iets boven de bodem laten dwarrelen, het is dan ook de dropper waar de meeste vissen voor vallen. Hengel opgetuigd en snel naar de waterkant, er staan wat snoekvissers (de snoek volgt natuurlijk de witvis naar de haven) verders is het gelukkig niet erg druk in de havenkom, dit in tegenstelling tot de steigers daar zitten de vaste stok vissers bijna met de schouders tegen mekaar!

Allemaal hebben we een mooi stekje gevonden, het duurt dan ook niet lang voor de eerste mooie wintervoorns in het schepnet liggen. Een schepnet is wel onontbeerlijk, de kademuur ligt zo`n 1 tot 1,5 meter boven het water oppervlak een schepnet met lange steel is dan ook aan te bevelen. De wintervoorn is eigenlijk een gewone blankvoorn die in de winter massaal de luwte van de haven verkiezen boven het koudere water van de randmeren. Roelof staat aan de overkant geconcentreerd de lijn binnen te strippen of liever gezegd binnen te halen door heel langzaam achtjes te draaien. Over het algemeen kun je zeggen hoe kouder het is hoe langzamer je de nimfen moet binnen strippen. Dit is wel een kwestie van proberen er zijn namelijk ook genoeg koude dagen waarop de vis juist een sterke voorkeur heeft voor een sneller binnen geviste nimf. Ook Theo weet al snel de eerste voor in het net te belanden, en dan is een net met lange steel wel handig, weet Theo nu ook!

Gert jan heeft zich in vol ornaat gehuld en ziet regelmatig beweging op de beetverklikker, de aanbeten met de haven visserij kunnen heel divers zijn soms zie je de beetverklikker met grote snelheid de diepte in verdwijnen, maar meestal verraad de vis zich door slechts een licht trillen of stoppen van de beetverklikker. Het is dan ook zaak om bij de minste of geringste afwijking van het gedrag van de beetverklikker de haak te zetten. Daarom vis je met de hengeltop naar beneden (om losse lijn te vermijden) en zet je de haak bij elke beweging van de beetverklikker door een rukje aan de lijn.

Vaak is het mis maar net zo vaak hangt er een mooie blankvoorn, dikke baars, grote winde of zelfs zo af en toe een schele pos. Aan het eind van de dag als de handen de eerste kou hebben gehad (daarna worden ze weer warm) maar inmiddels zijn ze voor mijn gevoel aan de tweede koude ronde bezig om over de voeten nog maar te zwijgen, je moet er wat voor over hebben, haal ik heel langzaam achtjes draaiend de nimf naar me toe, plots zie ik de beetverklikker licht trillen zet onmiddelijk de haak waarna de Orvis #3 superfine als een hoepel zo rond wordt getrokken, eerst denk ik een hele grote winde te hebben hangen maar dan voel ik de grote lome klappen en al snel denk ik dat het een brasem is. En ja hoor, het is een brasem die er wezen mag, en dat is nu zo mooi aan het haven vissen er gebeurt altijd wat en de kans op hele mooie vissen is altijd aanwezig. Nog een bijkomend voordeel, de visboer met warme kibbeling is niet ver weg!!