De Kool, april 2008

We hadden gepland om begin april de achterhoekse beken op te zoeken. Gezien het hoge, bruine en snelstromende water werd al gauw de keuze gemaakt om maar forellenvijver de Kool op te zoeken.
Volgens de weerdeskundigen stonden ons barre omstandigheden te wachten; regen, hagel en onweer. Is het dan wel zinvol om te gaan vraag ik me af, maar niet gevist is sowieso niets gevangen.
Dus vol goede moed en zowaar ook prachtig weer ( het was maar een voorspelling hé), vertrokken we zondagochtend met een man of tien naar Heelweg.

Marcel heeft zijn belly boat weer meegenomen en we raken even aan de praat over deze manier van vissen. Even later tijdens het omkleden vraagt hij met de telefoon aan zijn oor, “Hans, wil je ook eens vanuit de belly boat vissen?” Hij heeft Gerrie aan de lijn en vraagt hem om voor mij een extra belly boat mee te nemen.

Inmiddels is iedereen omgekleed, zijn de hengels opgetuigd en worden de Montana’s, Crystal Buggers en de Buzzers aangebonden en er kan gevist worden.

De aanbeten zijn wel erg voorzichtig maar toch worden al snel de eerste forellen gehaakt. Ook de “Crazy Tukker”, een voor mij nieuwe vlieg, maakt de beekforellen helemaal gek.
Volgens de eigenaar zwemmen hier erg grote exemplaren rond en de regel is om met een tip van minimaal 0.2 mm te vissen. Ik kan inmiddels uit ervaring vertellen dat in sommige gevallen zelfs een tip van .22mm te dun is. Met deze vis heb ik een afspraak gemaakt voor de volgende keer!!

Gerrie is inmiddels gearriveerd en mijn eerste Belly boat ervaring wordt al snel een feit. Nadat hij gecheckt had of ik mijn zwemdiploma wel had gaan we over tot de praktijk. Best wel even wennen dat lopen met die flippers aan. Dan achteruit het water in lopen met in de ene hand je hengel en de andere hand de belly boat. “Als je diep genoeg staat moet je rustig gaan zitten” hoor ik Gerrie zeggen.
Er flitst even door mijn hoofd dat ik geen droge kleren bij me heb. Op hoop van zegen dan maar. Ik laat me rustig zakken en het gaat eigenlijk als vanzelf. Langzaam trappelend zoeken we dieper water op en kan het vissen beginnen.
Zo dobberend op het water is het vissen wel heel relaxed Ik kan iedere interessante stek vanuit mijn “luie stoel”bereiken.

Als ik om me heen kijk zie ik dat mijn vismaten af en toe een visje weten te verschalken, het is niet wild maar er wordt redelijk gevangen.

Tegen 16.00 uur is het welletjes geweest en kunnen we weer een mooie visdag bijschrijven.