Vliegvisweekend Kyllburg, 21-24 juni
Na een aantal jaren te hebben gevist in Luxemburg (Our) en België (Semois) wilden we eens ons lijntje strekken in Duitsland. De locatie moest de Kyll bij Kyllburg gaan worden. Elke zelfrespecterende vliegvisser heeft van deze rivier gehoord of heeft er gevist. Ikzelf behoorde bij de eerste categorie. De afstand tot deze rivier vanuit Nederland is goed te doen, de mensen zijn vriendelijk, forel wordt er geregeld uitgezet en er is een camping gelegen naast de rivier. Kortom ingrediënten voor een mooi weekend. De overige ingrediënten bestonden uit Walter, Theo, Antoine, Marcel, Ton, Yke, Willem en ondergetekende.
![]() |
Gelukkig konden ik en Walter meerijden met Theo, die zijn auto nog net op tijd terug kreeg van de garage. Hoewel de auto van Theo een flinke bak is, zat deze tot de nok toe vol met spullen. Theo verdedigde zichzelf met de woorden; ‘’ik ben een luxe campeerder’’. Ben benieuwd…. De rit ging voorspoedig. Hoewel, Murphy met z’n wet zat ook tussen de bagage. Walter wilde een vlieg via het raam de auto uit bonjouren. Maar natuurlijk gaat de elektrische raam niet meer dicht en gaat het daarna regenen. Gelukkig met wat beter trekwerk ging het raam weer dicht. Toen we ’s avonds laat aan kwamen op camping Kyllburg zagen we Yke en Willem al zitten met een biertje. Natuurlijk moest er eerst gegeten en gedronken worden. De eigenaar van de camping bleek een Nederlander te zijn, Rogier uit Limburg. Hij is nog het beste te omschrijven als een zeer vriendelijke komiek die een kleine tik van een molenwiek heeft gehad. Ideaal dus voor een leuk weekend! Na het opzetten van de tenten gingen we weer terug naar de campingbar om een paar biertjes te drinken en te toasten op goede vangsten. Tegen het eind van de avond haalde Rogier een fles sterke drank erbij die open ging en vervolgens niet meer dicht.
![]() |
Zelf ben ik geen voorstander van sterke drank omdat ik er niet goed tegen kan. Smokkelen met de glaasjes werkte niet en Rogier was onverbiddelijk, ik moest netjes mijn glaasje leeg drinken. Deze werden natuurlijk meteen aangevuld, en zo werd de avond steeds gezelliger. Nadat de fles leeg was mochten we naar onze tenten van Rogier, alleen het lopen gingen wat moeizamer voor sommige. Bij de tent dronken we nog een lekker biertje waarna we genoodzaakt waren om Willem met een verhaaltje en een nachtzoentje naar bed te brengen. Na nog een aantal biertjes en gezellig geouwehoer zochten we zelf ook onze slaapzak op.
De dagen ervoor had het geregend wat resulteerde in een rivier bestaande uit thee met melk. Gelukkig was de rivier afgelopen nacht al een beetje gezakt en zag het er wel naar uit dat er gevist kon worden. De eerste trip was nabij St. Thomas. We parkeerden de auto bij de brug over het spoor en liepen door de weilanden naar de rivier (achteraf moesten we juist verder rijden wat geoorloofd is met een visvergunning). Ik liep een stuk verder en ben gaan vissen bij een andere spoorbrug. Daar ving ik de eerste, een klein alvertje. Even later was ik mijn leader uit de knoop aan het halen toen er een vis op mijn in het water bungelende nimf dook, pal onder mijn neus. Helaas viel deze er net snel weer af. Na een tijdje werd ik op gehaald door de rest en gingen weer terug naar de camping om het daar eens te proberen. In ons kamp, zo mag het wel genoemd worden als er een grote tarpa staat met tafel en stoelen, koffiezetapparaat en 2 koelkasten, lieten we de macaroni van Theo ons goed smaken.
![]() |
Na deze powerlunch meteen het water weer in. Iedereen had al snel z’n stekkie gevonden. Ik houd van mooie rustige stukjes en voorbij het zwembad net voor de spoorbrug zag ik zo’n rustig stukje. Helaas was daar geen vis actief maar Willem stond bij een gedeelte waar de vis los leek te zijn. Gelukkig ben ik vrij lang en hebben mijn benen nog enige jeugdige beweegelijkheid waardoor ik een stuk kon bewaden waar de anderen niet konden komen. Het was op dit stuk nogal diep met veel obstakels als rotsen en takken die je niet kon zien door het bruine water. Gelukkig ving ik een aantal mooie forelletjes van rond de 25 cm op een ballonkop sedge. Ze zaten allemaal tegen de kant aan en doken op de vlieg alsof ze in geen maanden gegeten hadden. Na een uur ving ik niets meer en was het weer tijd voor een natje en een droogje.
Wederom begonnen we het eten met een lekker biertje, alleen Willem moest voor straf een glas ranje naar binnen werken omdat hij stout was geweest volgens Rogier. Gelukkig kon Willem z’n ‘bittere’ pil weg drinken met een extra groot glas bier. s’Avonds na het eten, wat ons weer goed smaakten, natuurlijk weer vissen. Maar na een aantal biertjes moet je er altijd weer een beetje inkomen. Helaas viel er na het eten niet veel meer te vangen ook niet op een nimfje. Heb van de nood een deugd gemaakt en ben maar stekken gaan zoeken voor de dag erna. Rond een uur of 20:30 gingen we met ons allen weer naar Rogier voor een aantal glazen bier en gezelligheid tijdens de wedstrijd Duitsland-Griekenland. Gelukkig kunnen we altijd op Duitsland vertrouwen als onze eigen jongens het laten afweten......Ook deze avond verliep gezellig. Gelukkig konden we nog vergunningen halen voor de volgende dag, voordat we onze namen niet meer zouden kunnen herinneren. Na een heerlijk ontbijt met eieren en spek en natuurlijk lekkere broodjes dook ik mijn waadpak in om weer eens lekker te spelen. De goede stek van gisteren moest het weer gaan worden. Toch altijd weer mooi om te zien hoe zo’n rivier tot leven komt. Het loont altijd om te wachten voordat je het water in gaat. Je ziet veel meer. Waar de vissen stijgen, waar welke insecten uitkomen of zitten. Maar natuurlijk ook ander natuurschoon. Samen met Walter en Marcel konden we een nestje woelratten op avontuur zien gaan in de rivier. Natuurlijk wisten we ook een aantal forelletjes aan de haak krijgen.
![]() |
Op dezelfde stek als gisteren zag ik dat de stroming langs een boom met overhangende takken doorvoerde. De spot aanwerpen was onmogelijk maar de vlieg met de stroming mee laten voeren kon net. Met veel gestuntel en rare houdingen dreef mijn vlieg bijna tegen de kant aan wat resulteerde in een aanbeet. Deze was een stuk rustiger dan de aanbeten hiervoor. Het drillen duurde ook aanmerkelijk langer maar had nog geen idee over de grootte van de vis. Maar na een aantal minuten keek ik naar de grootste forel die ik ooit gevangen heb op een rivier. Na meten bleek deze 42 cm te zijn. Mijn dag kon niet meer stuk en ben maar een eind gaan wandelen. Tijdens de wandeling kwam ik Marcel en Ton tegen die een afgelegen stukje river aan het uitkammen waren. Net in hun zicht heb ik hier nog een tijdje gevist maar niets meer gevangen. Na de lunch gingen er een aantal, waaronder ikzelf, wat slaap in halen om morgen niet helemaal kapot te zijn. De tijd gaat wel snel door een tukkie en voor we het wisten zaten we alweer aan het avondeten. Giros met veel groenten en brood, en natuurlijk knoflooksaus. Mijn hemel, die saus bestond voor bijna 100% uit knoflook. De rest van de avond zijn de meesten nog gaan vissen maar de volgende ochtend brak voor sommigen al snel weer aan. Na een aantal pogingen bij de camping te hebben gedaan om een visje te vangen ben ik samen met Theo naar een stek geweest net buiten Kyllburg, vlakbij een loopbrug. Het water was een stuk lager en iets meer sneller stromend. Na een tijdje kreeg ik een aanbeet gevolgd door een gespat van een jewelste. Het bleek een flinke vlagzalm te zijn maar deze bleef helaas niet hangen en verdween weer tussen de waterplanten.
![]() |
Helaas kreeg ik ’s middags een sms dat mijn schoonzusje met zwangerschapsvergiftiging in het ziekenhuis was opgenomen en dat ze de bevalling gingen opwekken (s’ avonds is ze bevallen van een kerngezonde dochter). Gelukkig kon ik met Ton mee rijden die van plan was om rond de middag te vertrekken. Na alles te hebben afgebroken en te hebben opgeruimd lieten we de rivier achter ons en reden terug naar Nederland. Het weekend was weer als vanouds; gezellig ouwehoeren onder het genot van een biertje, lekker vliegvissen en genieten van de natuur. Super!




