De grensmaas, juni 2009

Onze visactiviteit staat weer voor de deur, dit keer zijn we door de Activiteiten Commissie verast met een uitstapje naar Limburg, de grensmaas staat op het programma. We zijn vandaag met een voor ons doen kleine groep, maar er is een grote groep van onze vereniging die het wat noordelijker hebben gezocht. Zij zijn op verschillende lokatie`s in Denemarken aan het vissen. Paul, Arno, Hans, Robert en Marcel hebben zich om 07.30 uur verzameld en vertrekken naar Stevensweert. Hier worden we door onze collega`s van VliegVis Club Midden Limburg ontvangen en hoe kan het anders in Limburg met koffie en overheerlijke vlaai. We zijn een visdag weleens op een mindere manier gestart! Al snel gaan de verhalen over de prachtige grensmaas "het lijkt wel een zalmrivier" over de tafel, we besluiten dan ook snel naar het water te vertrekken. Bij het water aangekomen vraagt Piet of we allemaal in het bezit zijn van de Vlaamse vergunning. Nee? Dan mogen we niet verder als de helft van de Grensmaas werpen, omdat we dan in België vissen! Maar werpen blijkt vrijwel helemaal niet aan de orde, het is zaak met de Tjech nimf techniek de verzwaarde nimf (met ook nog eens een zeer flinke loodhagel voor de vlieg) over de bodem te laten stuiteren.

Na de tips besluit ik een stukje verder stroomafwaarts mijn geluk te gaan proberen, volgens Wieno doen we het niet goed als we niet zeker een stuk of 10 vliegen verspelen aan de stenen op de bodem. Na weinig visactiviteit te hebben gezien en gevoeld besluit ik het een stuk stroom opwaarts te gaan proberen. Per slot van rekening moet het goed gaan komen want de bodem haal ik zeker, het is me dan ook gelukt om in ieder geval de helft van de te verspelen vliegen............... Halverwege kom ik Arno tegen hij heeft 1 aanbeet gehad en een barbeel tijdens de dril verspeeld. Geconcentreerd laat ik mijn groen oranje goudkop nimf over de stenen dansen, Yes hangen..... Helaas weet ik niet goed de haak te zetten en weet de barbeel zich weer los te werken. Niet veel later is het dan toch raak, maar behoorlijk balend ook deze is los, sterker nog de barbeel is er met de vlieg vandoor. Even later mag ik dan toch alsnog mijn 1e barbeel landen (wel met dank aan Wieno). Wat een mooie en vooral sterke vis, zeker als deze zich in de stroming bevinden.

Zo langzamerhand is het ook tijd geworden voor de lunch, met veel moeite maak ik me los van de stek en nemen we onze boterhammetjes tot ons. We besluiten te verkassen naar een volgende stek, een groot stuk langzamer stromend water afgewisseld met wat snelle stukken. Aan de overkant zien we een aantal roofbleien, maar deze zijn te ver weg om met de vliegenhengel te kunnen bereiken.

De vis laat het hier afweten, we besluiten dan ook naar een volgende stek te gaan. Hiervoor trotseren we twee prikkeldraad afrasteringen en een steile afdaling, wat een mooi stukje Nederland het lijkt inderdaad wel of we op een buitenlands avontuur zijn gegaan. Weer weet ik een barbeel te haken en !@#$$% weer is hij ervan door met mijn goudkop! (Eenmaal thuis gekomen heb ik het tippet materiaal maar eens goed bekeken en hier zaten helaas wel heel zwakke plekken in, ik heb het dan ook direct weggegooid). Uiteindelijk hebben we dus maar 1 vis weten te landen maar o wat hebben we genoten van een voor ons tot nu toe onbekend stukje Nederland.

We besluiten onze visdag in het thuishonk van VVCML waar we terug kijken op een heel geslaagde visdag met een drankje in de hand komen we tot de conclusie dat dit weliswaar onze eerste barbeel sessie is geweest maar absoluut niet de laatste. Natuurlijk zijn we onze Limburgse gidsen Marcel, Piet en Wieno dankbaar voor het gidsen en de goede raad.!!!